اسنوند. [ اَ ن َ وَ ] (اِخ )(در اوستا: اَسْنوَنْت )
۞ در فصل
17 بندهش که از اقسام آتشها سخن رفته ، در بند
7 مندرج است : «آذرگشسب تا هنگام پادشاهی کیخسروب هماره پناه جهان بود. وقتی که کیخسروب بتکده ٔ دریاچه ٔ چچست را ویران کرد، آن آتش بیال اسب او فرونشست سیاهی و تیرگی را برطرف نمود و روشنایی بخشید، به طوری که او توانست بتکده را ویران کند. در همان محل در بالای کوه اسنوند دادگاهی (معبدی ) ساخت و آذرگشسب را فرونشاند». در فصل
12 بندهش بند
26 مندرج است که کوه اسنوند در اتروپاتکان (آذربایجان ) است . از این کوه در بند
5 زامیادیشت (اوستا) اسم برده شده است . امروز بتحقیق نمیدانیم که کوه مزبور در چه نقطه ٔ آذربایجان واقع است . در زادسپرم نیز در فصل
6 بند
22 مندرج است : «آذرگشسب پیروزگر در کنار دریاچه ٔ چچست واقع است ». باز در زادسپرم فصل
11 بند
9 آمده : «آذرگشسب در کوه اسنوند در آتروپاتکان است ». در دو سی روزه ٔ کوچک و بزرگ در بند
9 و در آتش نیایش بندهای
5-
6 از کوه اسنوندو کوه ریوند که در نیشابور محل آتشکده ٔ معروف آذربرزین مهر بوده یاد شده است . (یشتها تألیف پورداود ج
2صص
239 -
242) (مزدیسنا تألیف معین صص
199-
201).