آینه
نویسه گردانی:
ʼAYNH
آینه . [ ی ِ ن َ ] (ع ص ) تأنیث آین . ج ، آینات .
واژه های همانند
۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
آینه گون .[ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) چون آینه . رخشنده . صافی .
آینه زدا. [ ی ِ ن َ / ن ِ زَ / زِ / زُ ] آینه زدای . صیقل . (زمخشری ). صاقل . روشنگر. پرداخت کننده ٔ آینه . آینه افروز. صقّال . آنکه آینه روشن کند.
آینه دار. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه آینه در پیش دارد تا عروس و جز او خویشتن در آن بینند : ای آفتاب آینه دار جمال تومشک سیاه مجمره ...
آینه کار. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه آینه کاری کند.
آینه دان . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) رَبعه . آینه نیام . رجوع به آیینه دان شود.
نیم آینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) در دو بیت زیر از مجیر آمده و معنی آن معلوم نشد و احتمالاً آینه ٔ کوچکی بوده است : ای دلت از نه فلک ...
هفت آینه . [ هََ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت کوکب باشد که سبعه ٔ سیاره است . (آنندراج ) (برهان ).
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
آینه ٔ دق . [ ی ِ ن َ / ن ِ ی ِ دِ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به آیینه ٔ دق شود.
آینه خانه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ن َ ](اِ مرکب ) اطاقی که آن را آینه کاری کرده باشند. || (اِخ ) نام بنائی از آثار صفویه باصفهان .