عشاء
نویسه گردانی:
ʽŠAʼ
عشاء. [ ع َ ] (ع اِ) طعام شبانگاهی . (منتهی الارب ). طعام شبانگاه . (دهار). شام ، و غذا که به شب خورند. (یادداشت مؤلف ). طعام شب ، در مقابل غداء. (از اقرب الموارد). ج ، أعشیة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
واژه های همانند
۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
عشاء. [ ع ِ ] (ع اِ) اول تاریکی شبانگاه که مابین مغرب و عتمة باشد.و یا از زوال آفتاب تا طلوع فجر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شبانگاه...
ذات عشاء. [ ت َ ع ِ ] (ع ق مرکب ) شامگاهی . در شبانگاهی . بشبانگاهی .
عشا. [ع َ ] (ع مص ) شبکور گردیدن و ضعیف شدن بینائی . (از ناظم الاطباء). ضعیف شدن بینائی در شب و روز، و گویند نابینا شدن ، و گویند بینا بودن ...
عشا. [ ع َ ] (ع اِ) شب کوری ، و یا عام است . (منتهی الارب ). شب کوری . (غیاث اللغات ). سوء بصر در شب و در روز، و گویند دیدن در روز و ندیدن در ش...
عشا. [ ع َ ] (از ع ، اِ) عَشاء. طعامی که بشب خورند. (غیاث اللغات ). غذای شب : یکی تحریمه ٔ عِشا بسته و دیگری منتظر عَشا نشسته . (گلستان سعد...
عشا. [ ع ِ ] (از ع ، اِ) عِشاء. شبانگاه . (زمخشری ). تاریکی شب که وقت نماز شب است . (غیاث اللغات ) : یکی تحریمه ٔ عِشا بسته و دیگری منتظر عَ...
اشاء. [ اَ ] (ع اِ) خرمابنان ریزه . اشاءة، یکی . (منتهی الارب ) ۞ .
اشاء. [اِ ] (اِخ ) نام کوهی و وادیی است . (منتهی الارب ) .
خردِ مقدس ؛ خردِ نیکو ؛ راستی ؛ درستی. قانونِ حاکم بر آفرینش ؛ اینکه درستی و راستی و نیکی به تکامل جهان کمک می کند. یکی از صفاتِ آفریدگار در دینِ زرتش...
(اوستایی) شاد ـ خوشحال کردن