دستگاه عصبی سمپاتیک
نویسه گردانی:
DSTGAH ʽṢBY SMPATYK
سیستم عصبی سمپاتیک(سامانه سُهشگر گیرا)*[۱] بخشی از سیستم عصبی اتونوم (سامانه عصبی خودگردان) است (در کنار سیستم پاراسمپاتیک و سیستم انتریک (احشایی)). این سیستم عصبی در حالت استرس فعالتر شده و انسان را برای نبرد یا فرار آماده تر می کند البته به صورت همیشگی نیز فعال بوده و در تنظیم متابولیسم پایه نقش دارد.
رشتههای عصبی سمپاتیک در بخش سمپاتیک، جسم سلولی نورون پیش گرهای در شاخ کناری (Lateral horn) نخاع قرار گرفته و آکسون آن به نام رشته پیش گرهای پس از برونرفت از نخاع وارد گره سمپاتیک در نزدیکی مهرهها یا نزدیک روده شده و با نورون پس گرهای سیناپس میدهد. آکسون نورون پس گرهای (رشته پس گرهای) به اندام واکنشگر میرود. در رشتههای عصبی سمپاتیک رشته پیش گرهای بیشتر کوتاه بوده و رشته پس گرهای بلند میباشد.
از آنجایی که رشتههای عصبی سمپاتیک در ناحیه سینهای - کمری از نخاع بیرون میآیند، بخش سینهای - کمری نیز نامیده میشوند. در رشتههای عصبی سمپاتیک پیامهای عصبی (نوروترانسمیتر) تراوششونده از رشته پیش گرهای استیل کولین و از رشتههای پس گرهای، نوراپینفرین میباشد (مادهای که از بخش مرکزی غدد فوق کلیوی نیز تراوش میشود) و از این روی رشتههای عصبی سمپاتیک را رشتههای عصبی آدرنرژیک نیز مینامند.
البته استثنائا از انتهای رشتههای سمپاتیک واقع در غده فوق کلیوی و غدد عرق استیل کولین ترشح می شود.
گیرنده ها
پنج نوع گیرنده آلفا و بتا (α1, α2 و β1, β2, β3) وجود دارد.
پانویس
^ واژگان برگزیده از واژهنامه فرهنگستان پارسی
جستارهای وابسته
نوراپینفرین
سامانه عصبی خودگردان
منابع
داروشناسی کاربردی، دکتر رحمانی، انتشارات جعفری
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.