حور حوری سرشت

حور/حوری سرشت. (ص. مر.) حور/حوری+ سرشت به معنای خوی و خصلت و نهاد. آن که سرشت و نهاد و فروزه و ضمیره و شمال و شمایل حوریان بهشتی دارد: حور /hur/ ۱. زن زیبای بهشتی.۲. زنان زیبای بهشتی. فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد ۱. پری، حورالعین، حوری، زن بهشتی ۲. بهشتی رو، زیبا ۳. بیضا، سپیداندام ۴. سیه چشم چَشم حافظ زیربام قَصرِ آن حوری سِرِشت شیوه جَنّات تَجری تَحتِهَا الاَنهار داشت ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ سرشت /serešt/ معنی خوی؛ نهاد؛ طینت؛ فطرت. فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد ۱. آفرینش، خلقت، فروزه ۲. آمیزه ۳. اصل، جنس، خمیره ۴. جَنمَ، خلق و خو، خوی، ضَریبه، ذات ۵. سَجیه، سیرت ۶. شِمال، طبع، طبیعت، طینت، غریزه، فِطرت، جِبِلَّت ۷. مزاج، نهاد ۸. خمیره، گوهر، جوهره.