آرت
نویسه گردانی:
ʼART
آرت . [ رَ ](اِ) نام پرنده ای . || مِرفَق . آرنج . آرج .وارن . بندگاه ساعد و بازو. آرن . رونکک و بعید نیست که به این معنی مصحف آرن باشد. و رجوع به آرج شود.
واژه های همانند
۲۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
ارط. [ اَ ] (ع مص ) بیرون آوردن زمین درخت ارطی را. (آنندراج ) (شمس اللغات ) (کنزاللغات ). || دباغت دادن پوست . (آنندراج ) دباغت کردن پوست ...
عرط. [ ع َ ] (ع مص ) خوردن ناقه درخت را چندانکه ریخته شود دندان او.(از منتهی الارب ). عرطت الناقة الشجر؛ آن ماده شتر درخت را خورد تا آنکه ...
عرط. [ ع ُ رُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ عَروط. رجوع به عَروط شود.
ارت خشثر. [ اَ ت َ ش َ رَ ] (اِخ ) نام اردشیر در کتیبه های هخامنشی . رجوع به ایران باستان ص 991 و 1550 و اردشیر و ارتخشثتا و ارتخششتا شود.
ارت شیرا. [ اَ ت َ ] (اِخ ) اَرت َشیرَ. نام اردشیر در پارسی باستان . (ایران باستان ص 1550).
ارت بارس . [ اَ ت ُ رِ ] (اِخ ) ۞ ظاهراً اصل نام آربوپالس ۞ که آریّان مورخ او را در زمره ٔ سرداران پارسی که در جنگ داریوش سوم و اسکندر...
ارت خشتر. [اَ ت َ ش َ رَ ] (اِخ ) نام اردشیر هخامنشی بزبان پارسی باستان . این نام در کتیبه ٔ تخت جمشید یاد شده است .رجوع به اردشیر و ایران ...
ارت بازان . [ اَ ت ُ ] (اِخ ) پسر داریوش بزرگ و برادر پدری خشیارشا و مادر او، دخترگِئوبَروَ (گِبریاس ) بود. (ایران باستان ص 1465).
ارت سیراس . [ اَ ت َ ] (اِخ ) نام دو تن از رجال درباری ایران بقول کتزیاس . (ایران باستان ص 1550).
کومس ارت . [ ] (اِخ ) دهی است از تغزغز بر سر کوهی و مردمان وی صیادند. (از حدود العالم چ دانشگاه ص 77).