آصره
نویسه گردانی:
ʼAṢRH
آصره . [ ص ِ رَ ] (ع اِ) گرایش و مهر و مایه و وسیله ٔ نزدیکی از رحم و قرابت و خویشی وخویشاوندی و پیوند سببی و معروف و احسان و منت . || رسن کوتاه که بدان دامن خیمه را بمیخ استوار کنند. پاچه بند. آخیه . اَخیه . آری ّ. ج ، اَواصِر.
واژه های همانند
۲۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
آصره . [ ص ِ رَ ] (ع اِ) ج ِ اِصار. میخهای طناب . || زنبیلها. || چادرهائی که در آن گیاه پر کنند. || ثقلها. بارها. || گناهان . || عهدها...
اثره . [ اَ ث َ رَ ] (ع اِ) اُثْرَه . اَثاره . بقیه ٔ چیز. || برگزیده . || بقیه ای از علم که برگزیده و نقل کرده شود از سلف . || بقیه ٔ پی...
اثره . [ اَ ث َ رَ ] (ع اِمص ) اسم مصدر از ایثار. ایثار. فضیلت .
اثره . [ اُ رَ ] (ع اِ) اُثرَت . تنگ سال . || حال ناخوش . || بزرگواری موروثی که زبانزد مردم باشد. || بقیه ای از علم که برگزیده شود. |...
اثره . [ اُ رَ ](ع مص ) اَثارَه . اَثر. نقل و روایت کردن سخنی را.
اثره . [ اِ رَ ] (ع مص ) اُثرَه .
اصرة. [ اَ ص ِرْ رَ ] (ع اِ) ج ِ صِرار. (قطر المحیط) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). ج ِ صَرار. (ناظم الاطباء). رجوع به صِرار و صَرار شود.
عصرة. [ ع َ رَ ] (ع اِ) اسم المرة است از مصدر عَصر. یک بار فشردن . (از اقرب الموارد). || درختی است بزرگ . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
عصرة. [ ع َ ص َ رَ ] (ع اِ) غبار بسیار. (منتهی الارب ). غبار. || بوی خوش طیب . || اِعصار برای زوبعة و دختر بالغ.(از اقرب الموارد). رجوع به ...
عصرة. [ ع ُ رَ ] (ع اِ) پناه و رهایی جای . (منتهی الارب ). ملجاء. (اقرب الموارد). || نزدیکی و قرابت : هؤلاء موالینا عصرة؛ این جماعت نسبشان ...