آل زیاد. [ ل ِ ] (اِخ ) اولاد زیادبن ابیه که معاویةبن ابی سفیان او را بپدر خویش ابوسفیان ملحق ساخت ، و در دواوین و انساب ، او و فرزندانش را بقریش منسوب کردند. و عبیداﷲ زیاد، حسین بن علی علیه السلام را بامر یزید در کربلا بشهادت رسانید
: کربلا چون مقام و منزل ساخت
تا که آل زیاد بر وی تاخت .
سنائی .
کرده آل زیاد و شمر لعین
ابتذال چنین بتر بر دین .
سنائی .
آل مروان و آل سفله زیاد
که نرفتند جز براه عناد.
سنائی .
و مهدی عباسی در
159 هَ .ق . نسب آنان رابگردانید و بمردی موسوم به عبید رومی از ثقیف نسب کرد.