آل عثمان

آل عثمان . [ ل ِ ع ُ ] (اِخ ) پادشاهان ترکیه که از سال 699 تا سال 1342 هَ .ق . در آسیای صغیر سلطنت داشته اند. مؤسس این سلسله که به نام او منسوب شده اند، عثمان بن ارطغرل و شماره ٔ آنها 38 تن و آخرین آنان عبدالعزیز ثانی ، و انقراض این دودمان در نتیجه ٔ برقرار شدن حکومت جمهوری بوده است . آل عثمان یا پادشاهان عثمانی قریب سه قرن کمال اقتدار داشته قلمرو حکمرانی خود را از بوداپست و ساحل دانوب تا شلاله ٔ اسوان در مصر و از ساحل فرات تا تنگه ٔ جبل الطارق وسعت داده ممالک شبه جزیره ٔ بالکان و شام و مصر و عربستان را مسخر ساختند. پس از سه قرن دوره ٔ ضعف و انحطاط آنان شروع و بسیاری از ممالک مفتوحه از تصرف ایشان خارج شد. مشهورترین این سلسله سلطان محمد ثانی معروف بفاتح است که در سال 857 قسطنطنیه را بگشاد.