آل مروان . [ ل ِ م َرْ ] (اِخ ) سلسله ای از خلفای اموی هستند که پس از آل بوسفیان به خلافت رسیدند. اولین خلیفه ٔ آل مروان ، مروان بن حکم است که بعد از معاویةبن یزید در سنه ٔ
64 هَ .ق . بدعوی خلافت در دمشق و شام برخاست و پس از آنکه ضحاک بن قیس فهری سردار عبداﷲبن زبیر را مغلوب کرد چهار ماه خلافت راند، پس از او پسرش عبدالملک بن مروان در
65 و ولید اول در
86 و سلیمان در
96 و عمر در
99 و یزید ثانی در
101 و هِشام در
105 و ولید ثانی در
125و یزید ثالث در
126 و ابراهیم در
126 و مروان ثانی ملقب به مروان حمار از
127تا
132 مقام خلافت مسلمین داشتند، و ابومسلم خراسانی مروان حمار را مغلوب کرده بکشت و خلفای عباسی قائم مقام آنان شدند
: آل مروان و آل سفله زیاد
که نرفتند جز براه عناد.
سنائی .