آوه
نویسه گردانی:
ʼAWH
آوه . [ وَ / وِ ] (اِ) کوره که در آن خشت و آهک و امثال آن پزند. پزاوه . داش . || در بعض فرهنگها معنی صدا و ندا یا برآورنده ٔ صدا و ندا بکلمه داده اند. || زنجیره ای که نقاشان و دوزندگان بر کنار چیزها کشند یا دوزند.
واژه های همانند
۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
عوه عوه . [ ع َ هَِ ع َ هَِ ] (ع صوت مرکب ) کلمه ای که بدان خرکره را خوانند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
اجه اووه سی . [ ] (اِخ ) در جانب پشت بولایر موضعی است که به نام فاتح آن اجه بک موسوم شده است . (قاموس الاعلام ).