آیا. (ادات استفهام ) کلمه ای است که بدان طلب دانستن و استفهام کنند
: فروماند و از کارش آمد شگفت
بسی با دل اندیشه اندرگرفت
که آیا بهشت است یا بزمگاه
سپهر برینست یا چرخ ماه ؟
فردوسی .
مشتاق آن نگارم آیا کجاست گوئی
با ما نمی نشیند بی ما چراست گوئی ؟
اوحدی .
و بیشتر در فارسی بمدّ حرف ماقبل آخر کلمه برای افاده ٔ استفهام اکتفا کنند. و هیچ و مگر نیز در پاره ای مواضع معنی استفهام دهد و مرادف آیاباشد.
-
آیا بود، بود آیا ؛ برای ترجّی و تمنی است ، بمعنی تواندبود
: بود آیا که در میکده ها بگشایند
گره از کار فروبسته ٔ ما بگشایند؟
حافظ.
آنانکه خاک را بنظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه ٔ چشمی بما کنند؟
حافظ.