ائمه
نویسه گردانی:
ʼʼMH
ائمه . [ اَ ءِم ْ م َ ] (ع اِ) ج ِ امام . بزرگان . سران . پیشوایان : یکی را از بزرگان ائمه پسری وفات یافت . (گلستان باب هفتم ).
- ائمه ٔ جماعت ؛پیش نمازان .
- ائمه ٔ راشدین ، ائمه ٔ هدی ، ائمه ٔ اثناعشر، ائمه ٔ اطهار ؛ دوازده امام از نسل علی و فاطمه علیهماالسلام .
- ائمه ٔ لغت ، ائمه ٔ نحو ؛ قدوه ها و ارکان لغت و نحو.
واژه های همانند
۱۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
عیمة. [ ع َ م َ ] (ع مص ) آرزومند شیر گردیدن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || تشنه شدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب ...
عیمة. [ ع َ م َ ] (ع اِمص ) آرزوی شیر. (ناظم الاطباء). شهوت و میل داشتن به شیر و لبن . هرگاه شخص اشتهای شیر کند گویند: «قداشتهی فلان اللبن ...
عیمة. [ م َ ] (ع ص ) شتران برگزیده . (منتهی الارب ). نیکان از مال . (از اقرب الموارد).
ایمه دار. [ اَ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) جاگیردار عطیه ٔ شاهی . (آنندراج ) (اشتینگاس ).
ایمه مدد. [ اَ م ِ م َ دَ ] (اِ مرکب ) کسی که اراضی خراج را متصرف باشد. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
ایمه موضع.[ اَ م َ م َ ض ِ ] (اِ مرکب ) هر جائی که برای خیرات ومبرات وقف کرده باشند. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).