ابطح

ابطح . [ اَ طَ ](ع اِ) رود فراخ که در او سنگریزه ها باشد. رود فراخ که در او سنگریزه بود. (مهذب الاسماء). رود فراخ . رودخانه ٔ فراخ . جوی در سنگلاخ . رفتنگاه آب و سیل که در آن سنگریزه ٔ بسیار باشد. || زمین فراخ هموار. هامون . زمین هامون . و مرادف آن بطیحه و بطحاء است . ابوزید گوید ابطح سیلگاه است تنگ باشد یا وسیع. ج ،بطاح ، اباطح ، بطائح . و گفته اند که اباطح ج ِ ابطح ، وبطائح ج ِ بطیحه ، و بطاح و بطحاوات ج ِ بطحاء باشد.