ابن قسی
نویسه گردانی:
ʼBN QSY
ابن قسی . [ اِ ن ُ ق َ سی ی ] (اِخ ) احمد. یکی از شیوخ متصوفه . او به سال 534 هَ.ق . در اندلس دعوی مهدویت کرد و در 538 بر میرتلا وبعض مواضع دیگر مستولی شد لکن پیروان او، او را بموحدین تسلیم کردند و عبدالمؤمن موحدی وی را آزاد کردو مدتها در دربار موحدین بزیست و عاقبت بدست یکی ازپیروان خویش کشته شد. او راست کتابی در تصوف به نام خلعالنعلین فی الوصول الی حضرة الجمعین و این کتاب را شیخ محیی الدین عربی شرح کرده و در آنجا گفته است : ان المصنف کان من اهل العربیة و الفضل متضلعاً من اللغة فلایقصد الی کلمة الا لحکمة یراها، و این عبارت ابن عربی مقام شامخ مؤلف و تألیف را اثبات میکند و شرح دیگری نیز شیخ عبدی شارح فصوص بر این کتاب دارد.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
اِبْن‌ِ قَسّى، ابوالقاسم احمد بن حسین (مق 546ق/1151م)، فقیه، متکلم، ادیب، شاعر و از مشایخ صوفیة سدة 6ق اندلس. اصل او رومى و نصرانى بود ...