ابن مأمون
نویسه گردانی:
ʼBN MAMWN
ابن مأمون . [ اِ ن ُ م َءْ ] (اِخ ) احمدبن علی بن هبةاﷲ (509 -586 هَ .ق .). از نسل مأمون بن هرون الرشید. نحوی و ادیب و فقیه . چندی منصب قضا رانده و در زمان مستنجد آنگاه که همه ٔ قضات محبوس گردیدند ازجمله او یازده سال در حبس بود و کتب بسیار در زندان تصنیف کرد و بزمان مستضی ٔ رهائی یافت .
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
قاضی ابن مأمون . [ اِ ن ُ م َءْ ] (اِخ ) احمدبن علی بن هبة اﷲ. رجوع به ابن مأمون احمد شود.