ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت زین الدین علی بن هلال عراقی الاصل جزائری المنشاء. فقیه شیعی . او تلمیذ ابن فهد است و در اواخر مائه ٔ هشتم و اوایل مائه ٔ نهم هجری میزیست . محقق کرکی و ابن ابی جمهور احسائی از شاگردان اویند. او راست : کتاب الدرّالفرید فی التوحید.
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۵ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن زقاق علی بن عطیه شود.
ابوالحسن .[ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن ساعاتی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سدیر شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سعید شود.
ابوالحسن . [ اَبُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سعید قطربلی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سودون شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن سیده علی بن اسماعیل . رجوع به ابن سیده علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن شاذان محمدبن احمدبن علی قمی . رجوع به ابن شاذان ابوالحسن محمد... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن شنبوذ محمد. رجوع به ابن شنبوذ ابوالحسن محمدبن ایوب ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن صباغ علی بن عبدالحمیدبن اسماعیل زاهد مصری متوفی 612 هَ . ق .