ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) عاملی ، ابن محمد طاهربن عبدالحمیدبن موسی . فقیه شیعی اصفهانی . در اواخر دولت صفویه در اصفهان بزاد و هم در آنجا پرورش یافت و از بیشتر علمای آن زمان مانند مجلسی و جزائری و حر عاملی و ملا محسن فیض کاشانی اجازه ٔ روایت یافت و در آخر عمر ساکن نجف اشرف بود. او را کتب بسیار است از جمله : شرح مفاتیح و شرح کفایة و رسائل مختلفه . وفات او پس از سال 1129 هَ . ق . بود، چه در این سال از شرح کتاب مفاتیح فراغت یافته است .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۱.۱۴ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمدبن نعیم انصاری . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ] (اِخ ) علی بن احمد [ معروف به ] ابن نوبخت . شاعری صاحب دیوان است و در سال 416 هَ . ق . درگذشته است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمدبن هبل . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمدبن یونس . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمد حرانی تجیبی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َس َ ] (اِخ ) علی بن احمد فسوی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ )علی بن احمد المرزبان الفقیه . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمد واحدی . رجوع به علی ...، و رجوع به ابوالحسن علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن اخشید. سومین از سلاطین آل اخشید در مصر و شام (از 349 تا 355 هَ . ق .). و رجوع به آل اخشید شود.
ابوالحسن . [ اَبُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن ادریس السعید. یازدهمین از سلسله ٔ موحدین در مغرب (از 640 تا 646 هَ . ق .).