ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن ابی زید محمدبن علی نحوی استرآبادی ، ملقب به فصیحی . در نحو شاگرد عبدالقاهر جرجانی و استاد ملک النحاة حسن بن صافی است . و ابوطاهر سلفی حافظ اصفهانی از فصیحی روایت کند. وی پس از خطیب تبریزی دیری تدریس نحو نظامیه ٔبغداد میکرد و خطی در نهایت حسن و صحت داشت و کتب بسیاری از ادب بقلم او متداول بوده است . عاقبت او را بعلت تعصب در تشیع از شغل تدریس عزل و ابومنصور جوالیقی را بجای او نصب کردند. وفات وی در ذی حجه ٔ 516 هَ . ق . به بغداد بود. ابن خلکان گوید علت نسبت او را به فصیح نمیدانم شاید منسوب بکتاب الفصیح ثعلب باشد.
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۷ ثانیه
ابوالحسن بن کشکرایا. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ن ِ ؟ ] (اِخ ) رجوع به ابن کشکرایا شود.
ابوالحسن الخزاز النحوی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ نِل ْ خ ُ زِن ْ ن َح ْ ] (اِخ ) او با علی بن عیسی بن داودبن الجراح الوزیر در نوشتن کتاب معانی القر...
ابوالحسن بوشنجی خراسانی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ش َ ی ِ خ ُ ] (اِخ ) یکی از مشایخ صوفیه . او صحبت ابوعثمان حیری و ابن عطاء و ابوعمرو دریافت ...
ابوالحسن الدقیقی الحلوانی الطبری . [ اَ بُل ْ ح َ س َ نِدْ دَ قی یِل ْ ح َل ْ نی یِطْ طَ ب َ ] (اِخ ) او در فقه از پیروان مذهب محمدبن جریر طب...
ابوالحصن . [ اَ بُل ْ ح ِ ] (ع اِ مرکب ) روباه . ثعلب .
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.