ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمدبن علی بن محمدبن دواس القنا الواسطی . از معاریف علمای نجوم . او در اول به مصر بود سپس به بغداد شد و بدانجا شاگردان بسیار بر او گرد آمدند. وی به ابن الواسطی مشهور است و در ربیعالاَّخر سال 612 هَ . ق . به بغداد درگذشت .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۰ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن لبانه . رجوع به ابن لبانه ابوالحسن ، شاعر اندلسی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن کوفی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن الماشطه شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن مطروح شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن معطی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن معلم ، یکی از امراء بویهی . رجوع به ابن معلم ابوالحسن شود.
ابوالحسن .[ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن المغلس شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ] (اِخ ) رجوع به ابن منادی ابوالحسن احمد... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن منجم احمد.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َس َ ] (اِخ ) کنیت ابن منجم علی بن هارون . رجوع به علی بن ابی عبداﷲ هرون بن علی بن یحیی بن ابی منصور... شود.