ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن احمدبن محمدبن غزال نیشابوری . نحوی مقری . او امام نحو و صاحب فتوی در آن علم بود و از شاگردان ابونصر راشی است و براه تصوف و زهد میرفت . وی را در قراآت و نحو تصانیف مفیده است و در شعبان 516 هَ . ق . درگذشته است .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۳ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن لبانه . رجوع به ابن لبانه ابوالحسن ، شاعر اندلسی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن کوفی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن الماشطه شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن مطروح شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن معطی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن معلم ، یکی از امراء بویهی . رجوع به ابن معلم ابوالحسن شود.
ابوالحسن .[ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن المغلس شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ] (اِخ ) رجوع به ابن منادی ابوالحسن احمد... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن منجم احمد.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َس َ ] (اِخ ) کنیت ابن منجم علی بن هارون . رجوع به علی بن ابی عبداﷲ هرون بن علی بن یحیی بن ابی منصور... شود.