ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) محمدبن علی بن سهل ماسرجسی نیشابوری . فقیه شافعی . یکی از ائمه ٔ فقهاء خراسان ، صاحب ابواسحاق مروزی و همسفر او به مصر. پس از مرگ ابواسحاق به بغداد شد و سپس بخراسان بازگشت و به سال 344 هَ . ق . در نیشابور بتدریس پرداخت و ابوطیب طبری فقه از او فراگرفته است . به هفتادوشش سالگی در سنه ٔ 384 درگذشت .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۴ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن بکتکین . از اتابکان اربل (از 539 تا 563 هَ . ق .).
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن بکمش یا علی بن ملمش ترکی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَبُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جبله ٔ کوفی . تابعی است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جعدبن عبید جوهری . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جعفر یا علی بن احمد خرقانی . یکی از بزرگترین اکابر مشایخ طریقت است .مولد او به سال 348 هَ . ق . ...
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جلیل مرصفی شافعی مدینی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جمال الدین اصفهانی وزیر، ملقب به جلال الدین . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جولوغ سیستانی . رجوع به فرخی سیستانی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن جهم سامی . رجوع به ابن جهم ابوالحسن علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن الحسن ، ملقب به ابن الماشطه . رجوع به ابن الماشطه ابوالحسن علی شود.