ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) محمدبن علی بن سهل ماسرجسی نیشابوری . فقیه شافعی . یکی از ائمه ٔ فقهاء خراسان ، صاحب ابواسحاق مروزی و همسفر او به مصر. پس از مرگ ابواسحاق به بغداد شد و سپس بخراسان بازگشت و به سال 344 هَ . ق . در نیشابور بتدریس پرداخت و ابوطیب طبری فقه از او فراگرفته است . به هفتادوشش سالگی در سنه ٔ 384 درگذشت .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۸ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد ربعی مالکی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد سخاوی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ] (اِخ ) علی بن محمد سهروردی . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد شابشتی کاتب . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد صلحیی ، اولین ِ امراء بنی صلیح در یمن . رجوع به علی بن محمدبن علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد، طبیب و شاعر. رجوع به ابن سدیر ابوالحسن علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد العدوی . رجوع به سُمیساطی ابوالحسن علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد علم الدین . رجوع به علی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد الغزالی اللوکری . شاعری بروزگار سامانیان ، مداح ابوالحسن عبیداﷲبن احمد العتبی وزیر سامانیان ....
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن محمد الفیاض . رجوع به علی ... شود.