ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) محمدبن علی بن سهل ماسرجسی نیشابوری . فقیه شافعی . یکی از ائمه ٔ فقهاء خراسان ، صاحب ابواسحاق مروزی و همسفر او به مصر. پس از مرگ ابواسحاق به بغداد شد و سپس بخراسان بازگشت و به سال 344 هَ . ق . در نیشابور بتدریس پرداخت و ابوطیب طبری فقه از او فراگرفته است . به هفتادوشش سالگی در سنه ٔ 384 درگذشت .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۳ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن لبانه . رجوع به ابن لبانه ابوالحسن ، شاعر اندلسی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن کوفی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن الماشطه شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن مطروح شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن معطی شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن معلم ، یکی از امراء بویهی . رجوع به ابن معلم ابوالحسن شود.
ابوالحسن .[ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن المغلس شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ] (اِخ ) رجوع به ابن منادی ابوالحسن احمد... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کنیت ابن منجم احمد.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َس َ ] (اِخ ) کنیت ابن منجم علی بن هارون . رجوع به علی بن ابی عبداﷲ هرون بن علی بن یحیی بن ابی منصور... شود.