ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مختاربن عبدالرحمن بن مختاربن شهر رعینی ، معروف به ابن شهر. یکی از علماء هندسه و نجوم و لغت و نحو و حدیث و شعر و کلام . او در آخر عهد زهیرةالعامری متصدی قضا بوده و به سال 453 هَ . ق . بقرطبه درگذشته است .
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۲ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) قاضی . صاحب تاریخ سیستان آنجا که فضائل سیستان برمی شمرد ابوالحسن قاضی را از مفاخر آنجا ذکر میکند و این ...
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ] (اِخ ) قرمانی . رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 365 شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) قریح الشامی . تابعی است و صفوان بن عمرو از وی روایت کند.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ / ح ُ ] (اِخ ) نام دیگر قویق ۞ است ، و آن رودیست نزدیک حلب . (دمشقی ).
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کوشیاربن لبان جیلی منجم . رجوع به کوشیار ابوالحسن کیا... شود.
ابوالحسن .[ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) کهمس بن الحسن . محدث است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ماری بن هبةاﷲبن مؤمل نصرانی . از مردم حفیرة مقیم بغداد. از اطبای مائه ٔ ششم هجری .شعب ادب از ابوالحسن...
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مالکی . او راست : تحفةالمصلی . (کشف الظنون ).
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم بن یوسف بن احمدبن یوسف الکاتب . مولد او حسنیه به سال 281 هَ .ق . او ظاهراً متفقه بمذهب ...
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم سیمجور. رجوع به ابوالحسین سیمجور شود.