ابوالقاسم
نویسه گردانی:
ʼBWʼLQASM
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْس ِ ] (اِخ ) قمی . ابن محمد حسن . معروف به میرزای قمی . فقیه شیعی . وی اصلاً گیلانی و مولد او به سال 1152 هَ . ق . بجاپلق بود و در عراق تلمذ آقا باقر بهبهانی و دیگران کرد و سپس در قم اقامت گزید. او را تألیفات کثیره است از جمله : کتاب قوانین در اصول و کتاب جامعالشتات در فقه به زبان فارسی و کتاب غنائم در فقه استدلالی و مناهج در فقه . معین الخواص در فقه . مرشدالعوام در فقه بفارسی و رسائل بسیار دیگر در فقه و اصول و کلام و حکمت که پاره ای از آنها را ضمیمه ٔ جامعالشتات کرده اند و رسائل ذیل نیز از اوست : رساله ای در قاعده ٔ تسامح در ادله ٔ سنن و کراهت . رساله ای در جواز قضا و تحلیف به اجازه ٔ مجتهد. رساله ای بفارسی در اصول پنجگانه ٔ دین و عقائد حقه ٔ اسلامیه . و دیوان شعری نیزدر حدود پنج هزار بیت و منظومه ای در علم معانی و بیان و کتاب جواب مسائل فرعیه مشهور به سؤال و جواب میرزای قمی یا جامعالشتات و آن از کتب مشهور اوست و این کتاب به سال 1277 هَ . ق . در طهران چاپ شده است .
واژه های همانند
۵۴۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۷ ثانیه
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) اسماعیل بن محمد طلحی اصفهانی . رجوع به اسماعیل ... شود.
ابوالقاسم .[ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) اشقر. رجوع به اشقر... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) اصبغبن محمدبن سمج غرناطی . مهندس . رجوع به اصبغ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) اصبغ نباتة الحنظلی الکوفی . تابعی است .
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) امام الدین رافعی بن ابوسعید رافعی قزوینی مشهور به بابویه . او در 633 هَ . ق . بقزوین درگذشته است و مؤلف ...
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) انصاری . او راست : شرح ارشاد نووی .
ابوالقاسم . [اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) انطاکی . او راست : تفسیر تمام اصول هندسه ٔ اقلیدس . (تاریخ الحکماء قفطی ص 64 س 18).
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) انماطی . رجوع به عثمان بن سعید بشار احول فقیه شافعی شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) انوجوربن اخشید. دومین از سلاطین بنی اخشید به مصر. رجوع به انوجور... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْس ِ ] (اِخ ) بابربن بایسنقر. رجوع به بابر... شود.