ابوالقاسم
نویسه گردانی:
ʼBWʼLQASM
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْس ِ ] (اِخ ) قمی . ابن محمد حسن . معروف به میرزای قمی . فقیه شیعی . وی اصلاً گیلانی و مولد او به سال 1152 هَ . ق . بجاپلق بود و در عراق تلمذ آقا باقر بهبهانی و دیگران کرد و سپس در قم اقامت گزید. او را تألیفات کثیره است از جمله : کتاب قوانین در اصول و کتاب جامعالشتات در فقه به زبان فارسی و کتاب غنائم در فقه استدلالی و مناهج در فقه . معین الخواص در فقه . مرشدالعوام در فقه بفارسی و رسائل بسیار دیگر در فقه و اصول و کلام و حکمت که پاره ای از آنها را ضمیمه ٔ جامعالشتات کرده اند و رسائل ذیل نیز از اوست : رساله ای در قاعده ٔ تسامح در ادله ٔ سنن و کراهت . رساله ای در جواز قضا و تحلیف به اجازه ٔ مجتهد. رساله ای بفارسی در اصول پنجگانه ٔ دین و عقائد حقه ٔ اسلامیه . و دیوان شعری نیزدر حدود پنج هزار بیت و منظومه ای در علم معانی و بیان و کتاب جواب مسائل فرعیه مشهور به سؤال و جواب میرزای قمی یا جامعالشتات و آن از کتب مشهور اوست و این کتاب به سال 1277 هَ . ق . در طهران چاپ شده است .
واژه های همانند
۵۴۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۹ ثانیه
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) غلام زحل منجم . رجوع به غلام زحَل ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فائز. عیسی بن اسماعیل ملقب بظافر خلیفه ٔ فاطمی مصر. رجوع به فائز... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فردوسی . رجوع به فردوسی ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فروةبن ابی المغراء الکندی . محدث است .
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فضل بن جعفر تمیمی . رجوع به فضل ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فضل بن سهل بن فضل حریری . رجوع به حریری ابوالقاسم ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فضل بن محمدبن علی بن فضل قضبانی نحوی بصری . رجوع به فضل ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْس ِ ] (اِخ ) فضل بن محمد بصری . رجوع به فضل ... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) فضل بن مقتدر. ملقب به مطیع و مکنی به ابی القاسم . رجوع به مطیع... شود.
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ] (اِخ ) فضل ، خلیفه ٔ عباسی . رجوع به مطیع... شود.