ابونصر
نویسه گردانی:
ʼBWNṢR
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن وهسودان معروف به مملان . در سنه ٔ 450 هَ . ق . از جانب طغرل بیک حکمران آذربایجان شد و او ممدوح قطران است :
یکی دهقان بدم شاها شدم شاعر زنادانی
مرا از شاعری کردن تو گرداندی بدهقانی
دلم چون بوستان کردی ز بس شادی خداوندا
مرا جفت ضیاع و ملک و باغ و بوستان کردی
شدی زی خانه ٔ میران و از حشمت سر ایشان
فراز آسمان بردی و جفت اختران کردی .
و رجوع به ابونصر مملان ... شود.
واژه های همانند
۲۵۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۴ ثانیه
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عبدالوهاب بن عطاء العجلی . رجوع به عبدالوهاب ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عبدالوهاب بن عطاء. محدث است .
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عبدالوهاب بن محمدبن حسن بن ابی الوفاء. رجوع به عبدالوهاب ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عبیداﷲبن سعید سگزی . رجوع به عبیداﷲ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عتبةبن ابان . مولی بنی حنیفه . محدث است .
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عتبی . محمدبن عبدالجبار. صاحب تاریخ یمینی . رجوع به عتبی ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عدنان بن نصربن عین زربی طبیب . رجوع به عدنان ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) عراق (حکیم ...). نظامی عروضی در چهارمقاله گوید: ابوالعباس مأمون خوارزمشاه وزیری داشت نام او ابوالحسین احمدبن مح...
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) علی . ابن السمانی .
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) علی بن ابی حمله . محدث است .