ابونصر
نویسه گردانی:
ʼBWNṢR
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) منازی . احمدبن یوسف سلیکی . وزیر ابونصر کردی نصرالدوله احمدبن مروان او از مشاهیر شعرا و کتاب است و اشعار نیکو دارد و وی را با ابوالعلاء معرّی صحبت و ماجراهاست . وی کتب بسیار گرد کرد سپس آنها را بکتابخانه ٔ جامع میافارقین بخشید. وفات او در سال 437 هَ . ق . بوده است .
واژه های همانند
۲۵۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن احمدبن همماة الرّامشی النیسابوری . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن جهیر ملقب به فخرالدوله معروف به ابن جهیر. رجوع به محمد... و رجوع به ابن جهیر... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن طرخان فارابی . رجوع به ابونصر فارابی ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمد طوسی . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ](اِخ ) محمدبن مسعودبن مملان . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن منصور عمیدالملک کندری . رجوع به عمیدالملک کندری شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن الناصر ملقب به الظاهر خلیفه ٔ عباسی . رجوع به ظاهر... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن وهسودان معروف به مملان . در سنه ٔ 450 هَ . ق . از جانب طغرل بیک حکمران آذربایجان شد و او ممدوح قطران است :ی...
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن هبةاﷲ بندنیجی شافعی . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمد ترخان ملقب به معلم ثانی . رجوع به ابونصر فارابی ... شود.