ابهر
نویسه گردانی:
ʼBHR
ابهر. [ اَ هََ ] (اِخ ) نام دریاچه ای در جنوب شرقی ولایت خداوندگار ملحق بناحیت قره حصار. طول او از مشرق بمغرب ده و عرض آن از شمال بجنوب هشت هزار گز است و در نقشه ها بغلط نام آنرا ابر نوشته اند.
واژه های همانند
۱۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۲ ثانیه
ابهر. [ اَ هََ ] (اِخ ) اسم کوهی بحجاز. (مراصد).
ابهر. [ اَ هََ ] (اِخ ) شهری مشهور میان قزوین و زنجان و همدان از نواحی جبل و اهل َمحَل ّآنرا ((اَوهر)) گویند. و یاقوت گوید: بعض ایرانیان بم...
ابهر. [ اَ هََ ] (اِخ ) شهرکیست از نواحی اصفهان و عده ای از فقها و محدثین بدانجا منسوبند و برای رجال این شهر رجوع به معجم البلدان یاقوت در...
ابهر. [ اَ هََ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از باهر. روشن تر : هست از علم و عقل جمله ٔ خلق علم و عقل تو اشهر و ابهر.سوزنی .
ابهر. [ اَ هََ ] (ع اِ) پشت . (منتهی الارب ). || رگیست در پشت به دل پیوسته . (منتهی الارب ) (مهذب الأسماء). رگ پشت به دل پیوسته . (خلاص ن...
ابهر یکی از شهرهای دوران پادشاهی سلسله کیانیان است. در تعیین بانی اولیه این شهر باستانی میان مورخین اسلامی وحدت نظر وجود ندارد. بعضی از تاریخ نگاران م...
جامع ابهر. [ م ِ ع ِ اَ هََ ] (اِخ ) مسجد جامع ابهر. مؤلف مرآت البلدان آرد: این مسجد در سنه ٔ 888 هَ . ق . ساخته شده است ، و دو در دارد: یکی طر...
مسجد جامع ابهر. [ م َ ج ِ دِ م ِ ع ِ اَ هََ ] (اِخ ) رجوع به جامع ابهر شود.
ابحر. [ اَ ح ُ ] (ع اِ) ج ِ بحر. دریاها. نهرهای بزرگ . آبهای شور.
عبهر. [ ع َ هََ ] (ع ص ) پر گوشت و بزرگ از مردم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || اسب آکنده گوشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد...