اجمع
نویسه گردانی:
ʼJMʽ
اجمع. [ اَ م َ ] (ع ص ، ق ) همه . همگی . مؤنث : جَمْعاء. ج ، اجمعون ، اجمعین . (و آن توکید محض است ). یقال : سرت یومی اجمع و لیلتی جمعاء؛ همه ٔ روز و شب برفتم . (مهذب الاسماء). || (ن تف ) گردکننده تر. جمعآورنده تر.
- امثال :
اجمع من ذَرّة .
اَجمع من نملة . (مجمع الامثال میدانی ).
واژه های همانند
۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
اجماء. [ اِ ] (ع مص ) فروهشتگی غره ٔ اسب و کشیدگی آن . (منتهی الارب ).
اجماء. [ اَ ج ِم ْ ما ] (ع ص ، اِ) ج ِ جَمیم .
اجماء. [ اَ م َءْ ] (ع ص ) فرس ٌاَجمَاء؛ اسبی که غرّه ٔ کشیده دارد. (منتهی الارب ).
عجما. [ ع َ ] (ع ص ) کسی را گویند که بهیچ خیر وشری وانرسیده باشد. (آنندراج ) (برهان ) : صورت مردم عقل است نگاریده ٔ اوچو از او عقل جداگشت ه...
عجماء. [ ع َ ] (ع ص ) مؤنث أعجم . آنکه فصیح نباشد و کلام خود را آشکار نکند اگر چه از عرب بود. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || آنکه عرب ...