اجه
نویسه گردانی:
ʼJH
اجه . [ اَج ْ ج َ ] (ع اِ) اَجَّة. چیزی که حاصلش گرم باشد. || چیز گرم . || سختی گرما. (مهذب الاسماء). سوزش گرما. (منتهی الارب ). || اختلاط. گویند: القوم ُ فی اَجة. (منتهی الارب ). ج ، اِجاج .
واژه های همانند
۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
اجه . [ ] (اِخ ) موضعی بر ساحل رود سند، قرب مولتان . رجوع به حبط ج 1 صص 418 - 419 و حبط ج 2 ص 405 شود.
اجه . [اِج ْ ج َ ] (هندی ، اِ) بهندی قصب السکر است . نیشکر.
اجه بک . [ ] (اِخ ) یکی از رجال و مشاهیر قضات عثمانی بدربار سلطان اورخان غازی . او بمعیت شهزاده سلیمان پاشا به روم ایلی شد و بولایر و نوا...
اجه ونته . [ ](اِخ ) از بلاد هندوستان . رجوع به حبط ج 2 ص 317 شود.
اجه اووه سی . [ ] (اِخ ) در جانب پشت بولایر موضعی است که به نام فاتح آن اجه بک موسوم شده است . (قاموس الاعلام ).
اجة. [ اَج ْ ج َ ] (ع اِ) رجوع به اجّه شود.
عجة. [ ع ُ ج ِ / ج َ ] (ع اِ) خایگینه . لغت مولده است . (منتهی الارب ).
عج عجة. [ ع َع َ ج َ ] (ع اِ) فریاد. (اقرب الموارد). ج ، عجاعج .
عج عجة. [ ع َ ع َ ج َ] (ع مص ) بانگ برداشتن و فریاد کردن شتر از زدن یا از گرانباری بار گران . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || زجر کردن نا...