احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن حسن بن اسماعیل السکونی الکندی النسابة مکنی به ابوعبداﷲ. او از خواص مکتفی و مقتدر بود و ابوالحسن محمدبن جعفربن النجار الکوفی در تاریخ کوفه ذکر او آورده است و گوید او در ادب از شاگردان ثعلب و ملیح المجلس و حسن الترسل و ممکّن از نفس خویش بود. و این عین لفظ ابن النجار است . و ابن النجار از ابوعبداﷲ و او از عبدة النساب نقل کند که گفت هیچ نسابی بحقیقت از انساب عرب آگاهی نداشت تا آنگاه که او نزاریات را بگفت و با آن علمی بسیار را پیدا و آشکار کرد و من در شعر او نظر کردم ودیدم هیچکس بعرب و ایام عرب اعلم از وی نیست . ابوعبداﷲ گوید چون این سخن از ابن عبدة شنیدم شعر کمیت راگرد کردم و آن اشعار مرا بتصنیف ایام عرب یاری داد.و یاقوت گوید من کتابی از ابوعبداﷲ در نام آبهای عرب دیدم و آن را نقل کردم لیکن آن نقل ناتمام ماند.
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۶ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف سلیکی منازی ، مکنی به ابونصر و مشهور به ابونصر منازی کاتب . از مردم منازگرد. رجوع به ابونصر منازی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف سندی حصکفی ، ملقب بقاضی شهاب الدین . فقیهی از مردم حصن کیفا.او راست : کشف الدرر فی شرح المحرر در چهار جلد. ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسفشاه بن الب ارغون [ اتابک ... ]، ملقب به نصرةالدین . اتابک لرستان (695 - 730 هَ .ق .). خوندمیر در حبیب السیر ج ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف عطار شافعی ، مکنی به ابوبکر. او راست : شراب الفتوح و غذاءالروح .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف کاتب ، مکنی به ابوالجهم . صاحب رساله ٔ حسن . و این رساله بقول ابن الندیم یکی از پنج کتابی است که همه ٔ ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف کاتب ، مکنی به ابونصر وزیر. متوفی به سال 437 هَ .ق . او را دیوانی است و کشف الظنون آنرادیوان المغازی یاد ک...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف کواشی شافعی موصلی ، مکنی به ابوالعباس و ملقب بموفق الدین . رجوع به احمدبن یوسف بن حسن بن رافع... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف المستعین ... چهارمین ِ امرای هودی سرقسطة (از 478 تا 503 هَ .ق .).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف مقری ، معروف به تیفاشی و مکنی به ابوالفضل . او راست : قادمةالجناح فی النکاح . وفات وی به سال 651 هَ .ق ....
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یوسف ، مملوک . او را پنجاه ورقه شعر است . (ابن الندیم ).