احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن علی فارسی . از جمله ٔ امرای میرزایادگار محمد وی در جنگی که بین سلطان حسین میرزا با میرزا یادگار محمد در منزل چناران روی داد اسیر شد ولی بشفاعت خواص آستان سلطنت نجات یافت و در محاربه ٔ میان حسین میرزا و میرزا سلطان محمود از امرای حسین میرزا بود. رجوع به حبط ج 2 صص 252 - 257 شود.
واژه های همانند
۳,۱۷۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۴ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن علی اصفهانی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن علی حلوانی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن علی معروف به خصافی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )ابوبکر. رجوع به احمدبن علی خطیب بغدادی .... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن علی وراق رازی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن عمربن یوسف خفاف ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن عمر شیبانی حنفی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )ابوبکر. رجوع به احمدبن عمروبن عبدالخالق ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن عمرو شیبانی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ](اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن کامل بن خلف ... شود.