احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن احمد الانصاری المروی البلنسی ، مکنی به ابوالعباس الاندرستی و ملقب به ابن الیتیم . یکی از ائمه ٔ اهل قرآن ، با معرفتی کامل بنحو و براعتی در فهم اغراض نحویین . او از ابن یسعون و ابوالحجاج قضاعی و غیر آن دو روایت کند و از او ابن دهیة و ابوسلیمان بن حوطاﷲ و غیر آن دو روایت دارند و چنانکه در تاریخ ابن عبدالملک آمده است او قائل باجازه نبود سپس از این عقیدت بازگشت و تدریس نحو و آداب و لغات میکرد و منقطع در علم بود. و برمضان سال 581 هَ .ق . درگذشت . (روضات ص 64 س 15).
واژه های همانند
۳,۱۷۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۳ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر. رجوع به احمدبن محمد برقانی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر جرجانی . رجوع به احمدبن ابراهیم ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر صیرفی . رجوع به احمدبن عبدان شیرازی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوبکر صوانی . رجوع به احمدبن علی بن بدران ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )ابوبکر غورجی . رجوع به احمدبن عبدالصمد هروی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوجعفر. رجوع به ابن جزار... ورجوع به عیون الانباء ج 2 صص 37 - 39 و 45 و 46 شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوجعفر. رجوع به احمدبن احمدبن هشام ... شود.
احمد. [ اَ م َ] (اِخ ) ابوجعفر. رجوع به احمدبن جرج الذهبی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابوجعفر. رجوع به احمدبن حمدان بن علی ... شود.
احمد. [ اَم َ ] (اِخ ) ابوجعفر. رجوع به احمدبن خمیس ... شود.