احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَم َ ] (اِخ ) رسمی افندی . یکی از مشاهیر رجال عثمانی است . مولد او در قصبه ٔ رسمو واقع در اقریطش در سال 1133 هَ . ق . بود، وفات وی در 1203 هَ . ق . او زبان رومی (یونانی عصر) میدانست و مأمور امضای معاهده ٔ قینارجه شد و هم او را برای تبلیغ وفات عثمان خان ثانی و جلوس سلطان مصطفی خان ثالث بسفارت وینه فرستادند و سپس سمت سفیری در برلین داشت و از این سفرهای خویش سیاحت نامه ای کرده است و نیز تاریخ محاربات واقعه ٔ بین روسیه و عثمانی را نوشته است و هر دو کتاب او را هامر بزبان آلمانی ترجمه کرده است و متن سیاحتنامه ٔ اودر پاریس بطبع رسیده است . رجوع بقاموس الاعلام شود.
واژه های همانند
۳,۱۷۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۴ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب بن محمد حجازی . او راست : کتاب الالغاز. وفات او بسال 875 هَ . ق . بود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب بن محمدبن عبدالسلام . او راست : القول الناصر فی رد خباط علی بن ناصر. وفات او بسال 931 هَ . ق . بود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (شهاب ...) ابن محمدبن علی مصری . او راست : النصیحة بما ابدته القریحة. وفات بسال 931 هَ . ق . (کشف الظنون ).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب حصکفی رجوع به احمدبن محمد... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (قاضی ) شهاب الدین . وی قاضی جمشکزک بود. او راست : منظومه ای فارسی موسوم به زهرةالادب در لغت .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به ابن فرح و رجوع به احمدبن فرح اشبیلی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن ابراهیم عینتابی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن ابی بکربن زید شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )شهاب الدین . رجوع به احمدبن ابی بکربن محمد... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین (شیخ ...). رجوع به احمدبن ابی بکر حموی شود.