ادوارد

ادوارد. [ اِ ] (اِخ ) اول ، پادشاه انگلستان (1272 - 1307م .). وی گالواها رامغلوب کرد، با اسکاتلندیان جنگ سخت داد و چون به آزادی پارلمانی احترام میگذاشت ، بدو لقب ژوستینین بریتانیا داد (1239 - 1307م .). و رجوع به تاریخ مغول ص 204 و 245 و 283 شود. || ادوارد دوم ، پادشاه انگلستان (1307 - 1327م .). پسر ادوارد اول و شوهر ایزابل ، دختر پادشاه فرانسه فیلیپ لوبِل است . وی پس از منازعات ممتد با اشرافیت بریتانیا کشته شد. (1284- 1327م .). || ادوارد سوم ، پادشاه انگلستان (1327 - 1377م .). پسر ادوارد دوم . وی اسکاتلند رابتصرف خود آورد و با فرانسه بجنگهای صدساله پرداخت و در اِکلوز و کرِسی فاتح شد و کالِه را تصرف کرد و به ژان لوبُن مصالحه ٔ برِتین پی را تحمیل کرد و سازمان شوالیه گری موسوم به ژارِّتیِر را ایجاد کرد. || ادوارد چهارم ، پادشاه انگلستان (1432 - 1461 م .). پسر دوک دیورک ریشارد و رئیس حزب رُزبلانش . او بر علیه لانکاستر برخاست . (1442 - 1483م .). || ادوارد پنجم ، پسر ادوارد چهارم ، پادشاه انگلستان بسال 1483 م . وی فقط چندماه سلطنت کرد، عموی او ریشارد گلسستر او و برادرش ریشارد دیورک را در برج لندن بقتل رسانید. (1470 - 1483م .). || ادوارد ششم ، پادشاه انگلستان (1547 - 1553م .). وی به انتشارو توسعه ٔ رِفُرم علاقمند بود (1537 - 1553م .). || ادوارد هفتم ، متولد در لندن ، پادشاه انگلستان در 1901، پسر ملکه ویکتوریا. در زمان سلطنت وی جنگ ظالمانه ٔ ترانسوال بپایان رسید. (1841 - 1910م .).
|| ادوارد هشتم ، متولد در وایت لوج ، ریشموند، بسال 1894م . پادشاه انگلستان در 1936، پسر ژرژ پنجم . وی در دسامبر 1936م .سلطنت را ترک گفت .