ارشت
نویسه گردانی:
ʼRŠT
ارشت . [ ] (اِخ ) محلی است کنار جاده ٔ قزوین و رشت میان آق بابا و سعیدآباد در170400 گزی تهران و در مرآت البلدان آمده : ارشت و تاشفین دو مزرعه است حاصلخیز از اعمال قزوین و مسافت این دو تا قزوین سه فرسخ است . از عجایب ارشت و تاشفین این است که در ارشت آهن صلاحیت دارد که از او آلات و ادوات بسازند بعکس تاشفین و در تاشفین خمره ٔ صباغی خیلی خوب و بعکس در ارشت که صلاحیت این کار را پیدا نمیکند و در تاشفین آهنگر نیست چنانکه در ارشت نیز صباغ نیست و این معروف است و مردم همه جا اطلاع دارند.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
آرْشْت یوبَرِز َ(اوستایی) انگشت بلند (شاهد، انگشت میانی)
شاعر: شست و شاهد هر دو دعوی بزرگی می کنند = پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است؟