ارک

ارک . [ اَ رَ ک َ ] (اِخ ) نام مردی ارمنی که در بابل بزمان داریوش بزرگ ، بدروغ نام بخت نصر (نبوکدنزر) بخود بست و مدعی شد پسر نبونائید است و بابل را گرفته پادشاه شد. به امر شاهنشاه ، وندفرناه سردار با لشکری بسرکوبی او رفت و در بیست و دوم ماه مرگ جَن َ (مطابق 27 نوامبر 521 ق . م .) او را شکست داده با چند تن از همراهان بزرگ وی بدار زد. (کتیبه ٔ بیستون داریوش بنقل پورداود در یشتها ج 2 ص 312 و 313).