اریه

اریه . [ اِ ی ِ ] (اِخ ) دریاچه ٔ پهناوری است در آمریکای شمالی ، میان دومینیون متعلق بانگلیس و ممالک متحده از جانب شمال غربی محدود است بخطه ٔ قناده از دومینیون مزبور و از جهت جنوب شرقی با جمهوریهای نیورک ، پنسیلوانی ، و اوهیو متعلق بممالک متحده و از سوی مغرب بجمهوری میشیگان نیز از ممالک متحده . اریه ، در زبان قوم وحشی ایرگو که اهالی اصلیه ٔ این قطعه بوده به معنی گیلاسستان است . این دریاچه چهارمین دریاچه ٔ وسیعی است که بوسیله ٔ رود سن لوران با همدیگر متصل و مربوط میشوند آب دریاچه ٔ هورون که در جانب فوقانی دریاچه ٔ مذکور واقع گشته بواسطه ٔ نهر یک کیلومتری سنت کلر به این دریاچه وارد میشود و در اثنای جریان خود دریاچه ٔکوچکی تشکیل میدهد و آنرا دریاچه ٔ سنت کلر گویند.
دریاچه ٔ اریه از جنوب غربی بسوی شمال شرقی در بین 41 درجه و 25 دقیقه و 44 درجه و 55 دقیقه عرض شمالی ، 85 درجه و 54 دقیقه و 81 درجه و 15 دقیقه طول غربی امتداددارد طول اعظم آن به 385 هزارگز و عرض اعظم آن به 91هزارگز بالغ میشود و مساحت سطح وی قریب 000،25 کیلومتر است . ارتفاع سطح آن از سطح دریا 174 است یعنی 4 گز پست تر از سطح دریاچه ٔ هورون مذکور در فوق و از سطح دریاچه ٔ انتاریو که در زیر آن جا دارد 104 گز بلندتر است و از این رو فضول آبهای دریاچه ٔ مزبور بدریاچه ٔ انتاریو میریزد و در نتیجه ٔ این عمل آبشار معروف نیاگارا بوجود می آید. عمق این دریاچه بسیار کم است وکف آن بواسطه ٔ گلهائی که همراه رودهای وارده بروی می آیند تدریجاً موجب بالا آمدن و پرشدن وی میگردد و دور نیست که بمرور دهور خشک و مبدل بنهری شود. آب آن مواج و پرتلاطم است در فصل زمستان بواسطه ٔ انجماد مانععبور سفاین است . در سواحل آن قصبه های بزرگ و اسکله هاست مانند: بوفالو، اریه ، تولدو، دتروآ.