ازرق
نویسه گردانی:
ʼZRQ
ازرق . [ اَ رَ ] (اِخ ) ابراهیم بن عبدالرحمن بن ابی بکر. او راست : تسهیل المنافع فی الطب و الحکمة،مشتمل بر کتاب شفای ابدان و کتاب الرحمة. وی گوید که این دو کتاب را گرد آورده و لقط ابن الجوزی و برءالساعة و تذکرة السویدی و غیره را بدان افزوده است . (کشف الظنون ). این کتاب در مطبعة الحلبی بسال 1304 هَ .ق . و در مطبعة الخیریة1306 و در مطبعة الیمنیة به سال 1307 و 1308 بطبع رسیده است . (معجم المطبوعات ).
واژه های همانند
۳۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
خرگاه ازرق . [ خ َ هَِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان .
زاویه ٔ ازرق . [ ی َ ی ِ اَ رَ ] (اِخ ) در سمت قبله ٔ بیت المقدس واقع و منسوب است به شیخ ابراهیم ازرق متوفی در 780 هَ . ق . این زاویه را زا...
توتیای ازرق . [ ی ِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سولفات مس ۞ . (لکلرک از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زاج کبود. (یادداشت ایضاً).
هفت پرده ٔ ازرق . [ هََ پ َدَ / دِ ی ِ اَ رَ ] (اِ مرکب ) هفت آسمان . (برهان ).
خواجه ٔ چرخ ازرق . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ چ َ خ ِ اَ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان قاطع) (آنندراج ).
اصحاب نافعبن ازرق . [ اَ ب ِ ف ِ ع ِ ن ِ اَ رَ ] (اِخ ) پیروان ابوراشد نافع ازرق بودند که با نافع از سران خوارج در روزگار عبداﷲبن زبیر خروج ک...