اس
نویسه گردانی:
ʼS
اس . [ اَس س ] (ع مص ) زجر کردن گوسپندان بگفتن اَس اَس . گوسپند راندن بگفتن اَس اَس . زجر. (تاج المصادر بیهقی ): اس الشاة؛ زجر کرد گوسفند را بلفظ اَس اَس . (منتهی الارب ). || بنیاد نهادن . پی افکندن خانه را: اس الدار؛ بنیاد نهاد خانه را. || بخشم آوردن : اس فلاناً. || پلیدی افکندن مگس عسل : است النحل ؛ پلیدی انداخت زنبور شهد. || تباه کردن . || (اِ) بنیاد. شالده . پی . بن دیوار. اصل . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۶۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
آس باز. (نف مرکب ) آنکه آس بازد بقمار.
پی ک آس . [ک ِ ] (اِخ ) ملاحی از مردم مارسی در قرن چهارم ق . م .وی در سواحل شمالی به اکتشافاتی توفیق یافته است .
ترازه آس . [ تْرا / ت ِ زِ ] (اِخ ) ۞ یکی از سناتورهای روم که علیه نرون برخاست و محکوم بمرگ شد و در سال 66 م . اعدام گردید.
آس بازی . (حامص مرکب ) قمار با آس .
آس بری . [ س ِ ب َرْ ری ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مورْد برّی . مقابل آس بستانی . مورْد اسپرم . برگ آن از آس بستانی زردتر و عریض تر و طرف او ت...
آس خانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آسکده . سرآسیا. آسیاخانه . آسیاکده . مطحن . مرحی . محل آسیا.
آس نیکه . [ ک َ / ک ِ ] (اِ مرکب ) مورْد، یا گیاهی شبیه بکف دست و در طب بکار است و در اعمال قویتر از برگ و ثمر مورْد است .
آس افزون . [ اَ ] (اِ مرکب ) آس اَفژون . آژینه . آسیازنه . آسیاآژن . سنبه . منقار. مِکْوَس . میقعه . برطیل . نقار. چکوچ . کبیتک .
آس آوردن به معنی خوش اقبالی و بخت یاری در امری است.
مسجد عمرو عاص . [ م َ ج ِ دِ ع َ رِ ] (اِخ ) رجوع به جامع عمرو عاص شود.