اسحاق
نویسه گردانی:
ʼSḤAQ
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن عبدالجبار حافظ و قاضی . مکنی به ابومحمد. وی صاحب مسند و از مردم بست سجستان است و از قتیبة و ابن راهویه روایت دارد. وفات او بسال 357 هَ . ق . است و او شیخ ابن حبان است . (تاج العروس ذیل : ب س ت ).
واژه های همانند
۴۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۷ ثانیه
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) لؤلوئی . لؤلؤفروش بود. شیخ طوسی در رجال خود وی را از اصحاب امام صادق (ع ) شمرده است . (تنقیح المقال ج 1 ص 112).
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ماجری (ماجرمی ؟). وی یکی از کتب ثامسطیوس را بعربی نقل کرده و چون نسخه ٔ او بسیار مغلوط بود بار دیگر آن را مقابله و تص...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) مجدالدین . رجوع به کسائی شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) مداینی . منسوب بشهر مدائن پایتخت ساسانیان که اکنون دهکده ای است بمغرب دجله در جنوب بغداد قبر سلمان فارسی و حذیفه ٔ ...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) مرادی کوفی . منسوب بقبیله ٔ مُراد از قبایل یمن ، که گویند جد ایشان مرادبن مذحج یا مرادبن مالک بن سبا بوده است . شیخ ط...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) مروروذی . رجوع به ابن راهویه و اسحاق بن ابراهیم بن مخلد... شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) مصعبی . رجوع به اسحاق بن ابراهیم بن مصعب شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) موصلی . رجوع به اسحاق بن ابراهیم بن میمون ... موصلی و رجوع بحبیب السیر جزو 3 از ج 2 ص 86 و الجماهر ص 154 شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) نبی (ص ). رجوع به اسحاق بن ابراهیم شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) نجم الدین . رجوع به اسحاق بن علی حنفی ... شود.