اسحاق
نویسه گردانی:
ʼSḤAQ
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن عبداﷲبن زکریاء المَذْحِجی الرملی مکنی به ابویعقوب . وی در سنه ٔ288 هَ . ق . به اصفهان رفت و خضاب سرخ بکار میبرد ودر کوی قصارین نزول کرد و خود مسگر بود. او از آدم بن ابی ایاس و محمدبن رُمح روایت دارد و احادیث را از حفظ بیان میکرد و ازین جهت بخطا افتاده است . ابونعیم ذکر او آورده است . (ذکر اخبار اصبهان ج 1 ص 217).
واژه های همانند
۴۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن ابی فروة مکنی به ابوسلیمان . محدّث است . رجوع شود به المصاحف ص 187.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن حرث بن نوفل بن عبدالمطلب مدنی . شیخ طوسی در رجال خود او را از اصحاب سجاد (ع ) شمرده است و گویا امامی باش...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن سعدبن مالک اشعری قمی . در رجال شیخ طوسی در یک مورد وی بنام اسحاق قمی از اصحاب باقر (ع ) خوانده شده ، ...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن علی بن حسین مدنی . شیخ طوسی در رجال خود وی را در عداد اصحاب صادق (ع ) آورده است و در کتاب کافی در باب ...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن محمد السلمی النیسابوری ملقب به خُشْک . محدث است و او را خشکی نیز گفته اند. وی از حفص بن عبداﷲ السلمی سما...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ انصاری مکنی به ابویحیی . یکی از مشاهیر تابعین و از اهالی مدینه . محدثین معروف مانند مالک و عیینه و اوزاعی ش...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ الزعفرانی الاصبهانی . محمدبن ابراهیم الکنانی از او روایت دارد. ابونعیم اصفهانی گوید: بعض شیوخ ما او را یاد ک...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ الشیبانی . رجوع به اسحاق بن عبداﷲ الزعفرانی شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ نیشابوری ، ملقب به خُشْک . رجوع به اسحاق بن عبداﷲبن محمد السلمی شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبدالملک بن صالح هاشمی . او از دست خلیفه هرون الرشید ولایت مصر یافت و خلیفه دختر خود عالیه را بزنی باو داد. (حبیب...