اسحاق
نویسه گردانی:
ʼSḤAQ
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن البتکین غزنوی . چون البتکین درگذشت ، پسر او اسحاق بر مسند ایالت متمکن گردید (سال 352 هَ. ق .) و سرانجام امور ملک بسبکتکین که بوفور سخاوت و شجاعت از سایر ارکان دولت البتکین امتیاز تمام داشت مفوض گشت . ایام حیات اسحاق باندک زمانی بسر آمده ، درگذشت و اعیان غزنین آثار رشد و نجابت و انوار یمن و سعادت در ناصیه ٔ امیر سبکتکین مشاهده کرده در سنه ٔخمس و ستین و ثلثمائة (365 هَ . ق .) او را بر خود حاکم گردانیدند. (حبیب السیر ج 2 جزو 4 صص 134-135).
واژه های همانند
۴۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
شیخ ابواسحاق احمد بن حلاج اطعمه، معروف به بسحاق اطعمه، شاعر پارسی‌گوی نیمهٔ دوم سدهٔ هشتم و سدهٔ نهم بود. او در نیمه دوم سده هشتم هجری قمری در شیراز م...
ابراهیم بن حمادبن اسحاق بن حماد. [ اِ م ِ ن ِ ح َم ْ ما دِ ن ِ اِ ق ِ ن ِ ح َم ْ ما ] (اِخ ) از فقها و روات مالکی و مکنی به ابواسحاق است . از ...