اسحاق
نویسه گردانی:
ʼSḤAQ
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن یساربن خیار فارسی الاصل مدنی . شیخ طوسی در رجال خود یک بار او را در عداد اصحاب زین العابدین علی بن الحسین (ع ) شمرده گوید: مولای قیس بن محزمه و پدر محمدبن اسحاق صاحب المواقدی [ ظ: المغازی ] بود. و مرتبه ٔ دیگر او رادر عداد اصحاب باقر محمدبن علی بن الحسین (ع ) شمرده گوید مولای قیس بن محزمه یا مولای فاطمه بنت عقبة و پدرصاحب سیره (محمدبن اسحاق ) باشد - انتهی . (تنقیح المقال ج 1 ص 122). خطیب در تاریخ بغداد گوید: خیار جدّاسحاق بنده ٔ قیس بن محزمةبن مطلب بن عبدمناف بود. او را در جنگ عین التمر اسیر کردند و این اولین اسیر بودکه از عراق بمدینه آوردند، و نیز گوید: وی فارسی بود، و سه پسر داشت : محمد (صاحب مغازی ) و عمربن اسحاق و ابوبکربن اسحاق . (تاریخ بغداد ج 1 ص 214 و 216).
واژه های همانند
۴۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عَمّار. معروف به ابن الجصاص و مکنی به ابی یعقوب از موالی یمن . وی در اوائل عهد عباسیان ، صاحب و ملازم عیسی بن م...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عَمّاربن حیان کوفی صیرفی . مکنی به ابویعقوب ، مولی بنی تغلب . شیخ طوسی او را در رجال خود یکبار در عداد اصحاب صادق...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عماربن موسی ساباطی . شیخ طوسی در کتاب الفهرس خود او را ذکر کرده گوید: فطحی مذهب بود و اصلی دارد و ثقة میباشد و اصل...
اسحاق . [اِ ] (اِخ ) ابن عمار. ابن عبدربه از او نقل کند. رجوع بعقد الفرید چ محمد سعید العریان ج 7 ص 11 شود.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ۞ ابن عمران . طبیب معروف به سم ّ ساعة. سلیمان بن حسان مشهور به ابن جلجل گوید که اسحاق بن عمران مسلمان و اصلاً از م...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عمر نیشابوری جمیلی . شاعری طرفه گوی است .
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عمرو. رئیس صنف اسحاقیه از فرقه ٔ کیسانیه . (مفاتیح العلوم ).
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عیسی . ذکر او در عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 2 ص 302 و ج 5 ص 61 آمده است .
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عیسی البصری مکنی به ابوهاشم . محدث است و هنادبن السرّی از او روایت کند.
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن عیسی العباس . جاحظ ذکر او آورده . رجوع به کتاب البیان و التبیین چ حسن السندوبی ج 1 ص 243 و 266 و ج 3 ص 80 و217 شود.