اسن
نویسه گردانی:
ʼSN
اسن . [ اَ س ِ ](ع ص ) آسن . مزه و رنگ بگردانیده . طعم و لون بگشته . آب ِ بگردیده . بگشته . آب ِ طعم بگشته . (مهذب الاسماء).
واژه های همانند
۳۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
به ضم اول و دوم. فس فس کردن و تعلل در کار در گویش کازرونی(ع.ش)
عاسن . [ س ِ ] (ع ص ) مکان عاسن ؛ جای تنگ . (منتهی الارب ).
اسن قتلغ. [ ] (اِخ ) یکی از امرای عهد ابوسعیدبهادرخان . (تاریخ گزیده ج 1 صص 601-602 و ص 604).
اصن . [ اَ ص َن ن ] (ع ص ) رجل اصن ؛ مرد متغافل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). متغافل . (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
اصن . [ اَ ص َن ن ] (ع اِ) نامیست ماه رجب را. (مهذب الاسماء). اصم . رجوع به اصم شود.
عسن . [ ع َ ] (ع اِ) درازی با خوبی موی و حسن سپیدی . (منتهی الارب ). طول همراه با حسن موی و سپیدی . (از اقرب الموارد). || پیه . (منتهی ا...
عسن . [ ع َ ](اِخ ) نام جایگاهی است مشهور. (از معجم البلدان ).
عسن . [ ع َ س َ ] (ع مص ) گوارا شدن آب و علف شتران را و فربه شدن آنها. (از ناظم الاطباء): عسن الکلأ و الرعی فی الدابة؛ علف و چرا در آن چه...
عسن .[ ع َ س َ ] (ع مص ) گواریدن آب و علف و درخوردن آن درستور. (منتهی الارب ). گوارائی آب و علف و درخور آن برای ستور. (ناظم الاطباء). عُس...
عسن . [ع َ س ِ ] (ع ص ) ستور به اندک علف بسندکننده و اندک پذیر. (منتهی الارب ). دابه ٔ شکور. (از اقرب الموارد).