اصارة

اصارة. [ اِ رَ ] (ع مص ) اصارة چیزی ؛ به چیزی تغییر دادن و دگرگون کردن آن از صورتی به صورت دیگر یا از حالتی به حالت دیگر. (از اقرب الموارد) ۞ (قطر المحیط). تصییر. بازگرداندن چیزی را ومیل دادن او را بسوی آن . (زوزنی ) (منتهی الارب ). گردانیدن و بچسبانیدن . (تاج المصادر). || کژ کردن یا شکستن چیزی را. (منتهی الارب ). اَصارَه ُ؛ اماله او هده . (قطر المحیط) (اقرب الموارد) ۞ . || (اِ) میخ طناب . || گیاه . (اقرب الموارد). و رجوع به اصار شود.