اصفر
نویسه گردانی:
ʼṢFR
اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) نام پسر روم بن اسحاق ، نیای بنوالاصفر. و رجوع به بنوالاصفر، و بلوغ الارب ج 3 ص 119 شود.
واژه های همانند
۲۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
اصفر تغلبی . [ اَ ف َ رِ ت َ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) منتفقی . نام مرد دلاوریست که بروزگار خاندان بویه بسال 378 هَ . ق . در نتیجه ٔ دعوت خلفای عباسی...
نحاس اصفر. [ ن ُ س ِاَ ف َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) برنج . شبه . شبهان .
اصفر منتفق . [ اَ ف َ رِ م ُ ت َ ف ِ ] (اِخ ) رجوع به اصفر تغلبی شود.
زرنیخ اصفر. [ زَ / زِ خ ِ اَ ف َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) معمول نقاشان . (ناظم الاطباء). رجوع به زرنیخ زرد شود.
دریای اصفر. [ دَرْ ی ِ اَ ف َ ] (اِخ ) بحر اصفر. دریای زرد. رجوع به بحر اصفر ذیل بحر شود.
اصحاب زیادبن اصفر. [ اَ ب ِ دِ ن ِ اَ ف َ ] (اِخ ) گروهی ازحروریه بودند که آنان را صفریه و زیادیة نیز میخواندند. رئیس آنان زیادبن اصفر بود ک...
اسفر. [ اَ ف َ ] (ع ص ) سفیدیی که بسرخی زند. (مهذب الاسماء).
عصفر. [ ع ُ ف ُ ] (ع اِ) ۞ گیاهی است که گوشت درشت را زرد و نرم سازد، و تخم آن را قرطم نامند. (منتهی الارب ). نباتی است که گوشت رانرم ...