الکل متیلیک

الکل متیلیک . [ اَ ک ُ م ِ ] (ترکیب وصفی ) ۞ الکل متیلیک یا متانل ۞ OH-CH3 از متان مشتق میشود. در عده ٔ بسیاری از اترهای طبیعی وجود دارد (گایاکول ۞ وانیلین ) که در آنها باقیمانده ٔ الکلی OCH3 - بنام متوکسیل ۞ موسوم است . این الکل را از تقطیر چوب بدست می آورند و آن را بنام عرق چوب میخوانند.نخستین بار در 1812 م . توسط تایلور ۞ کشف شد، آنگاه دوما ۞ روی آن مطالعاتی کرد و سرانجام برتلو ۞ ترکیب مصنوعی آن را برقرار کرد.
خواص الکل متیلیک : این الکل مایعی است با بوی مطبوع (در صورت خلوص ) ْ134 -= F (نقطه ٔ انجماد) و نقطه ٔ غلیان /4ْ66 = E وزن مخصوص 0/814 = d و با آب به هر نسبتی مخلوط میشود، عده ٔ بسیاری از اجسام بخصوص چربیها را در خود حل میکند و در مجاورت اکسیژن بخوبی میسوزد و در اثر مواد اکسیدکننده به الدهید متیلیک HCHO و یا اسید فرمیک HCooHتبدیل میشود.
اگر بخار این الکل را در روی پتاس یا از آن بهتر، آهک و پتاس عبور دهند ئیدرژن و فرمیات پتاس تولید میشود. از آب گرفتن دو مولکول این الکل ، اکسید متیل تولید میگردد، و مانند تمام الکلها با اسیدها تولید اترسل میکند.
مورد استعمال : الکل متیلیک در پزشکی مصرفی ندارد ولی ماده ٔ آغازی جهت تهیه ٔ اجسام بسیاری است و سمیت آن از الکل اتیلیک بیشتر است . این الکل را برای غیرطبیعی کردن الکل اتیلیک و تهیه ٔ ورنی ، لاک ، کلرور متیل ، فرمل و مشتقات دیگر متیله بکار میبرند. رجوع به شیمی مختصر آلی پریمن صص 199 - 201 شود.